لال است آن زبــان که نگوید ثنـای تو            کور است دیـده ای که ببیند ســوای تو

رحمت به روح "صائب" شیرین سخن که گفت:            (عالم پر است از تو و خالی است جای تو)

از آن سری، که پای گذاری به چشم ما            ای چشم جبــرئیل امین! جــای پای تو

هر شب، دلم مسافر سرداب سامره ست            همچون کبوتری که پَرَد در هـوای تو

شب های جمعه ناحیــه خــوانند انبـیـا            در صحــن سیّــدالشّهــدا با صــدای تو

ای کاش در کنار حرم، صبح جمعه ای            تو بر حسین گــریه کــنی، ما برای تو

هر نیمه شب که بهر ظهورت، دعا کنی           آمین فــاطمه است، جــواب دعــای تو

دارنــد التمــاس دعــا از تــو دوستــان           هر لحـظـه در زیــارت کــرببــلای تو

بگذار ما به جــای تو گـرییم بر حسین            تبدیل تا به خون نشود، اشــک های تو

"میثم" اگر به کعبه بود، لحظــۀ ظهور           زیبد کند هــزار سر و جــان فــدای تو